01-09-2013 verslag wk schaken voor visueel beperkte junioren 2013

Op 22 augustus is het wk schaken voor visueel beperkte junioren begonnen.
Namens Nederland doet Lucas de Jong aan dit toernooi mee.
Hij hield ons vanuit Servië op de hoogte van het toernooi.

Dag 1: de reis

Vandaag (21 augustus) was het zo ver: de dag dat ik naar Servie mocht afreizen voor een schaaktoernooi. En niet zo maar een toernooi, maar het WK jeugd voor visueel gehandicapten. Op station Eindhoven ontmoette ik mijn reisgenoten: Guus (begeleider/coach) en Sergio (laatste Nederlandse deelnemer aan dit toernooi en nu bestuurslid van de International Braille Chess Association). De reis verliep zo voorspoedig als maar kon en de organisatie wachtte ons al op op het vliegveld om ons naar het uitstekende hotel Slavija Lux te brengen. Daar waren we rond 19:00 uur, waarna we in het hotel lekker hebben gegeten. Vervolgens hebben we nog een stukje van Belgrado bekeken. Morgen is de opening en ronde 1. Dan ook hopelijk een uitgebreider verslag, als ik van mijn laptop kan mailen in plaats van van mijn telefoon. De resultaten zijn als het goed is te volgen via chessresults.com.

Dag 2: openingsceremonie en eerste ronde

Het WK Jeugd is officieel van start gegaan. Vandaag was de openingsceremonie en de eerste ronde. Vanmorgen zijn Guus en ik rond 9:00 uur opgestaan. Rond 11:00 uur zou de openingsceremonie zijn, maar het bleek dat alleen het reglement werd voorgelezen. De echte openingsceremonie was pas om 14:30 uur. Dus zijn Sergio, Guus en ik maar gaan lunchen in de stad, en wel bij een coffeeshop. Overigens heeft dat hier wel een heel andere betekenis dan in Nederland, het heeft niets met drugs te maken. Ze hadden lekkere broodjes en mijn thee smaakte prima.
Vervolgens was het tijd voor de echte openingsceremonie. Die begon met een koor van ouderen dat – vermoed ik – het Servische volkslied zong. Erg mooi vond ik dit niet, het klonk niet heel zuiver en de begeleider op de klarinet (als ik het goed gehoord had) speelde gewoon de melodie mee. Dit koor zong nog enkele Servische liederen. Verder waren er wat speeches, maar die waren ook weinig inspirerend. Al met al een tegenvallende en langdradige openingsceremonie.
Na de opening kon het schaken dan eindelijk beginnen. Mijn tegenstander in de eerste ronde was Mirko Eichstaedt (1925). In een Schotse partij ging het helaas al snel mis, toen ik op zet 10 een stuk wegblunderde. 21 zetten later was de buit definitief binnen voor mijn tegenstander. Mijn enige wapenfeit was dat ik een vrijpion op de zevende rij wist te krijgen, maar helaas werd deze succesvol geblokkeerd en kon deze aan het eind veroverd worden. Een teleurstellend begin, maar er zijn nog genoeg kansen om dat goed te maken. Zoals Sergio al zei: ‘Met 8 uit 9 wordt je ook wereldkampioen.’

Dag 3: tweede ronde

Nadat ik gisteren enigszins teleurstellend was begonnen aan het WK, wilde ik vandaag graag mijn verlies goedmaken. De indeling koppelde mij aan de Spanjaard Luis Diaz de la Guia (1596). Aangezien er geen partijen van hem bekend waren, kon ik me niet voorbereiden op de opening. Ik mocht vanmorgen wel genieten van schaakpartijen die door mijn begeleiders Guus en Sergio werden gespeeld, waarin het er vaak spectaculair aan toe ging.
De lunch nuttigden we vandaag in het hotel. Net zoals in veel andere landen wordt ook hier warm gegeten tussen de middag. Het eten was, zoals gebruikelijk in dit hotel, prima. Daarna kon ik me langzaamaan op gaan maken voor de partij.
Mijn tegenstander opende met een Richter-Veresovaanval en speelde snel e4. Of dat zo goed was, wist ik niet. In ieder geval kwam ik redelijk goed uit de opening en toen hij op zet 11 een (niet al te opzichtige) blunder beging, kon ik zijn paard pennen en winnen. Een zet of 8 later zette ik een gemeen valletje, waar hij met open ogen intuinde. Ik won er nog een volle toren bij en zo was na 21 zetten het punt een feit. Zo wist ik me te herstellen van mijn nederlaag van gisteren. Dit geeft vertrouwen voor de rest van het toernooi.
Dat vertrouwen kreeg nog een kleine extra boost toen ik in een partij vanavond op mijn kamer Sergio van het bord zette. In de andere partij pakte hij me terug, maar 1 uit 2 tegen iemand met 225 ratingpunten meer is niet slecht. Morgen mag ik met Wit aantreden tegen een Rus.

Dag 4: derde ronde

Na mijn overwinning van gisteren mocht ik vandaag tegen een Rus zonder FIDE-rating, Rostislav Tikhonov. Na het ontbijt bekeek ik de partijen die hij dit toernooi al had gespeeld. Qua niveau leek hij me wel aardig vergelijkbaar met mezelf. Nadat ik nog even in de stad een oplaadkabeltje had gekocht voor een toetsenbord dat ik bij mijn iPhone heb en nadat de lunch was geweest, kon om 15:30 uur de partij beginnen.
Mijn tegenstander bleek niet erg spraakzaam. Ik probeerde voor de partij een gesprekje aan te knopen, maar ik kreeg nagenoeg geen reactie. Of hij het niet begreep of dat hij gewoon geen zin had om te praten, weet ik niet. Tijdens de partij vielen er ook vaak lange stiltes, vooral in de opening als hij aan zet was. Terwijl ik de eerste zetten van de grand prix tegen het Siciliaans zo ongeveer à tempo uitvoerde, gebruikte hij binnen een zet of 10 al een uur. Op zet 11 bereikte ik een stelling die ik eerder dit jaar ook tegen Guus op het bord had gehad in een officiële partij. Ik speelde toen 11.f5, een speculatief pionoffer, en dat besloot ik nu weer te doen. Ik wist niet meer precies wat de computer had aangegeven en vond dat deze zet me leuk spel gaf. Uiteindelijk wikkelden we snel af naar een toreneindspel met ongelijke lopers. Op een gegeven moment vertrouwde ik mijn stelling niet helemaal, dus bood ik maar remise aan, wat geaccepteerd werd. Achteraf had ik het misschien nog wel even kunnen proberen, aangezien ik nog steeds drie kwartier tijdsvoordeel had.
Guus en Sergio zijn nu in de stad met wat andere mensen. Ik had niet zo’n zin om uit te gaan, omdat ik dat vaak wat te druk vind. Morgen ga ik me klaarmaken voor alweer ronde 4, waarin ik net als gisteren tegen een Spanjaard speel.

Dag 5: vierde ronde

Deze dag stond de vierde ronde op het programma. De ochtend besteedde ik zoals inmiddels gebruikelijk aan het volgen van partijtjes tussen Guus en Sergio, het voorbereiden van wat openingen en een bezoekje aan de al eerder genoemde coffeeshop, waar dus inderdaad voornamelijk koffie wordt geschonken. Bij de lunch had ik dit keer maar spaghetti genomen, omdat ik de gebruikelijke patat of gebakken aardappels met vlees en sla zo langzamerhand een beetje zat begont te worden.
Vervolgens was het tijd voor de partij. Mijn tegenstander, Hector Melero Marti (1483) uit Spanje, had al twee 1700+-spelers en iemand met rating 1932 op remise gehouden. Hij had een solide speelstijl en dat bleek ook deze partij. Hij koos voor de 6.g3-variant in de Taimanov van het Siciliaans en we volgden wat theorie. Nadat hij misschien een kleine kans gemist had, kwamen we na enkele accurate zetten van mij in een volledig gelijkstaand lopereindspel, dat we maar meteen remise gaven. Zo voegde ik weer een halfje toe aan mijn totaal.
Vanavond speelde ik nog een partij tegen Sergio. Uit de opening stond ik iets minder, toen won ik via een handigheidje materiaal, maar speelde het niet handig en kwam weer verloren te staan, toen had ik een truc in het eindspel maar doordat ik die verkeerd uitvoerde kwam Sergio toch nog met een blauw oog weg en won de partij. Een onderhoudend potje dus. Morgen mag ik tegen de als vierde geplaatste Indiër Inani Darpan. Dat wordt een zware opgave.

Dag 6: vijfde ronde

Vandaag wachtte mij in de vijfde ronde een zware beproeving. Ik mocht namelijk met Wit aantreden tegen Inani Darpan (2024) uit India. De ochtend besteedde ik opneiuw aan wat voorbereiding en ik speelde nog een partij tegen Sergio, die we maar remise gaven omdat het anders wel erg lang ging duren. Ik merkte dat ik wat vermoeid raakte en wilde energie sparen voor de echte partij.
Darpan opende met het Siciliaans, waarop ik de grand prix speelde. Hij koos voor de 5...Pd4-variant en omdat ik vrij snel uit mijn theoriekennis was, kwam ik wat minder te staan. Vervolgens speelde ik een beetje planloos en kwam steeds slechter te staan. Bovendien kostte het me ook erg veel tijd, ik had bijna drie kwartier achterstand op de klok. Ik gooide er een pion tegenaan, maar het leverde niets op en Darpan kon alleen maar meer pionnen gaan rapen. Toen pion nummer vier niet meer te dekken viel, vond ik het wel genoeg geweest. De analyse na afloop was leerzaam, Darpan kon goed uitleggen wat ik verkeerd had gedaan en hoe ik het beter had kunnen doen.
Vanavond zijn we uit eten geweest bij Italiaans restaurant Casa. Ik moet zeggen dat mijn pizza erg lekker was en Guus en Sergio waren ook erg te spreken over hun maaltijd. Morgen is er een rustdag en daar ben ik wel aan toe. Woensdag mag ik opnieuw tegen een Indiër, maar dan een met een wat lagere rating.

Dag 7: rustdag

Vandaag was een rustdag. Dat betekende echter niet dat er niets op het programma stond. Voor wie wilde was er een boottocht door Belgrado gepland, waarbij we een stuk over de Sava en een stuk over de Donau voeren en bekende en belangrijke plaatsen van Belgrado te zien kregen. Bijna iedereen was mee, ook Guus, Sergio en ik.
We moesten echter wel vroeg op, want het vertrek was al om 09:30 uur gepland. Omdat ik gisteravond nog even mee was geweest naar de stad en pas om 01:30 uur terug was, sliep ik blijkbaar door de wekker heen en maakte Guus mij om 08:45 uur wakker. Gelukkig waren we nog op tijd om mee te gaan. De boottocht was best interessant. We zagen onder andere het fort, dat in de geschiedenis zeer belangrijk is geweest als verdediging van de stad. Ook werd er vrij veel verteld over de historie van Belgrado. Zo kom je toch nog iets te weten over de omgeving waar je schaakt.
Om 12:00 uur waren we terug in het hotel. ’s Middags zouden we nog het vroegere huis van de Joegoslavische leider Tito bezoeken. We zouden echter samen met de Spaanse deelnemers en begeleiders en enkele mensen van de organisatie gaan, maar toen de Spanjaarden om 18:30 uur nog steeds niet terug waren uit de stad, hebben we dat maar verplaatst naar donderdag. Verder hebben we een rustige middag en avond gehad. We hebben nog even op een terrasje gezeten en Sergio en Guus gaan vanavond met enkele anderen uit. Ik blijf lekker op mijn kamer. Morgen wacht ronde 6.

Dag 8: zesde ronde

Na de rustdag van gisteren was het vandaag weer tijd om te schaken. De tijd voor de wedstrijd hebben we dit keer iets anders ingedeeld dan normaal. We zijn namelijk de stad in gelopen om een cadeau te kopen voor Dijana, een van de organisatoren (dus een collega van Sergio). Zij was namelijk jarig. We hebben nog even op een terrasje gezeten en zijn nog in een park geweest, waar ook geschaakt werd. Guus en Sergio hebben het even geprobeerd, maar werden beiden verslagen, al moet gezegd dat Guus in een glad gewonnen stelling met Dg5?? zijn dame wegblunderde omdat hij dacht dat het stuk op e3 een pion was in plaats van een loper. De stukken zagen er namelijk wat anders uit dan normaal.
De nederlagen van Guus en Sergio waren een voorteken voor wat er bij mij op het bord zou gebeuren. Met Zwart behandelde ik de opening zeer onhandig en kwam al snel slecht te staan. Mijn tegenstander, de Indiër Pradhan Soundarya (1691), speelde het allemaal erg handig en op zet 20 had hij een zeer gunstig eindspel met een pion meer en veel actievere stukken bereikt. De fout bleef niet lang uit: ik gaf een toren weg en kon opgeven. Morgen heb ik helaas een bye. Jammer, want ik ben hier gekomen om te schaken, maar het zij zo. Nog twee kansen om mijn score op te schroeven. Ik hoop nog steeds op 50%.

Dag 9: zevende ronde

Vandaag had ik een dagje vrij, in ieder geval wat schaken betreft. Er stond namelijk wel een afspraak gepland met twee van de mede-organisatoren van Sergio, Bojana en Andrea, en nog een Griekse en een Colombiaanse om naar het huis van Tito te gaan. De Colombiaanse kwam helaas niet opdagen, maar met zijn zessen zijn we uiteindelijk die kant op gegaan. Het huis waar de voormalig leider van Joegoslavië heeft gewoond, wordt the House of flowers genoemd. Er was een behoorlijk grote tuin met heel veel beelden, dus het had evengoed the House of statues kunnen heten. Er was ook een museum over de geschiedenis van Joegoslavië. Er waren vooral veel gfeschenken van andere landen te zien, onder meer kleding, wapens en muziekinstrumenten. Het was wel leuk om op die manier iets van de geschiedenis mee te krijgen. Vervolgens hebben we nog een kerkje bezocht, de St. Petk-chapel. De Griekse dame heeft nog een souvenir gekocht en toen zijn we teruggegaan naar het hotel.
Daarna begon ronde 7,maar helaas was ik deze ronde vrijgeloot. Daardoor kon ik wel beter de andere partijen volgen. Guus vertelde me wat er op de verschillende borden gebeurde. Zo maakte ik het mooie slot mee van de partij aan bord 1, waar Stanislav Babarykin (2299) zich door een mooie overwinning op Inani Darpan, mijn tegenstander uit ronde 5, zo goed als zeker stelde van de winst in deze groep. Met een punt voorsprong en morgen een 1600-speler als tegenstander, kan het bijna niet meer misgaan. De avond hebben we grotendeels op het terras doorgebracht, waar Guus en Sergio nog wat van de lokale drank (rakija) hebben geproefd. Ze konden het wel waarderen. Morgen de één na laatste ronde, waarin ik Wit heb tegen een 1903-speler.

Dag 10: achtste ronde

Vandaag speelde ik tegen een Serviër, Stefan Janjic (1903). De ochtend heb ik wat meer dan gebruikelijk aan openingsvoorbereiding besteed. Dit omdat Guus en ik in een bepaalde variant een erg interessant idee ontdekten. Na dit een tijdje te hebben bestudeerd, zijn we wat gaan drinken bij de ‘coffeeshop’ (zie eerdere verslagen) en hebben we geluncht. Vervolgens kon de partij beginnen.
De opening die ik had verwacht (Frans) kwam op het bord, maar helaas week hij af van een partij eerder dit toernooi zodat ik mijn analyse niet in de praktijk kon toepassen. Niettemin kreeg ik een goede stelling waarin Zwart nauwelijks een plan leek te hebben. Helaas beging ik een zeer elementaire blunder (Ka1, Te1 en dan ...Pxc2+ met kwaliteitswinst toelaten) en daarna was de partij in hogere zin voorbij. Een teleurstellend einde, maar ik ben wel tevreden over hoe ik de opening en het vroege middenspel heb gespeeld.
Vanavond zijn we lekker uit eten geweest bij een soort eetcafé waar we eerder deze week een cola hadden gedronken. Het eten was er ook prima, hoewel er in mijn lasagna wel erg veel kaas en weinig pasta zat naar mijn smaak. Morgen beginnen de partijen helaas al om 09:00 uur. Ik heb wel geluk met de loting, want ik mag opnieuw met Wit. Om 15:00 uur is de prijsuitreiking. Bij de heren is Stanislav Babarykin (2299) al kampioen (1,5 punt voorsprong) en bij de dames is er een tweestrijd, waarbij er nu een half punt is tussen de twee. Ze hebben echter al tegen elkaar gespeeld en beiden hebben nu een (veel) zwakkere tegenstander.

Dag 11: laatste ronde en sluitingsceremonie

Helaas begon de dag niet al te best voor mij. Om 02:20 uur ging namelijk in het hotel het brandalarm af. Het bleek loos alarm, maar Guus en ik hadden daardoor wel een gebroken nacht. Omdat gisteravond het douchewater niet warm wilde worden, had ik het douchen verplaatst naar vanochtend en dat deed me wel goed. Zo kon ik toch nog enigszins fris om 09:00 uur aan de partij beginnen.
Ik speelde tegen de Serviër Luka Bulatovic (1703). In het Schots koos hij voor het als minder bekend staande 4...Pxd4. Ik kreeg een mooie stelling, hoewel ook Zwart een aanval op touw zette. Nadat ik ergens had gemist dat ik gewoon een pion kon slaan, wist mijn tegenstander dames te ruilen en kwamen we in een eindspel. Dat leek gelijk te staan, maar Zwart bleek toch wat druk te kunnen uitoefenen. Of het ergens verloren voor me is geweest, weet ik niet, maar uiteindelijk wist ik een soort vesting te bouwen waar hij niet meer doorheen kwam: remise in een interessante partij, met 61 zetten verreweg mijn langste van het toernooi.
’s Middags was de sluitingsceremonie. Er waren weer enkele speeches (gelukkig minder dan bij de opening) en ook dit keer trad er iemand op, nu een gitarist. Guus en ik verwachtten dat het in ieder geval beter zou zijn dan het koor bij de opening, maar dat bleek tegen te vallen. De prijzen werden uitgereikt: bij de jeugd won Stanislav Babarykin (Rusland, 2299, 8,5 uit 9), voor Pavle Dimic (Servië, 2257, 6,5) en Inani Darpen (India, 2024, 6) en bij de dames won Lubov Zsiltzova-Lisenko (Oekraïne, 2245, 8,5) voor Daria Pustovoitova (Rusland, 2284, 8) en Anna Stolarczyk (Polen, 2002, 6).
Na de prijsuitreiking hebben we nog een chocoladetaart gehaald bij de coffeeshop en hebben we voor het laatst in het hotel gegeten. De frietjes met sla, komkommer en stukken vlees komen me zo langzamerhand de neus uit. Vanavond hebben we met een groep deelnemers bij een café gezeten en hebben we nog mogen genieten van een gitarist die wel goed was: de Griekse deelnemer Argirios zong enkele liedjes en dat klonk erg mooi.
Het is een cliché, maar o zo waar: wat is de tijd snel gegaan. Morgen volgt mijn laatste verslag. Tot dan!
Dag 12: de terugreis
Vandaag was onze laatste dag in Belgrado. Om 08:30 uur stonden Guus en ik op. We ontbeten en pakten onze koffer in, waar we heel snel mee klaar waren. Om 10:00 uur verlieten wij samen met Sergio en de Indiase ploeg het Slavija Lux-hotel en vertrokken richting het vliegveld van Belgrado. De andere groepen moesten niet op dezelfde tijd weg, dus die gingen op een ander moment naar het vliegveld.
We hadden ruim de tijd, want onze vlucht vertrok pas om 12:55 uur. Andrea bleef op het vliegveld om ons en de andere vertrekkende delegaties te helpen met hun koffers etc. Helaas verloren we haar uit het oog toen de Poolse, Duitse en Russische delegatie op het vliegveld aankwamen, waardoor we niet echt goed afscheid hebben kunnen nemen van haar. Onze vliegreis verliep verder voorspoedig en we landden keurig op tijd op Eindhoven Airport. Vervolgens haalden we onze bagage op en vertrokken richting het station.
Op spoor 5/6 van Eindhoven Cs scheidden onze wegen. Sergio vertrok in de richting Zeist, Guus ging naar zijn huis in Tilburg en ik pakte de sprinter naar Nijmegen. En zo eindigde voor ons drieën een mooie twee weken Belgrado. Ik heb leuk geschaakt, een voor mij nieuwe stad enigszins leren kennen maar vooral ook veel kennissen van over de hele wereld opgedaan. Ik zou het graag nog een keer overdoen. Bedankt voor het lezen van mijn verslagen, ik hoop dat jullie het interessant vonden. Als er weer een internationaal toernooi voor visueel gehandicapten wordt gespeeld en ik mee mag doen, zal ik proberen u op de hoogte te houden.

Lucas de Jong

Voor wie geïnteresseerd is in partijmateriaal: de partijen zijn te bekijken.
Bekijk ze hier

Bekijk resultaten en standen op chess-results.com

terug naar begin van de pagina
Terug naar de nieuwspagina

Einde pagina